نگاهی از قوانین اجاره‌نشینی در ایران

قوانین اجاره‌نشینی

قوانین اجاره‌نشینی


 درباره قوانین اجاره‌نشینی چه میدانید؟ هر مسئله حقوقی و هر قرارداد، نیازمند قوانینی محکم و اصولی است. عدم آگاهی از قوانین می‌تواند مشکلات زیادی را ایجاد کند. زیرا افراد ناآگاه از وظایف و مسئولیت‌های خود خبر ندارند و بنابراین ممکن است انتظارات نادرستی از طرف مقابل خود داشته باشند و موجب صدمه به دیگران شوند.یکی از مسائلی که به دعاوی حقوقی منجر می‌شود مسائل مرتبط با اختلافات میان مالکین و مستاجرین است.

 بزرگترین علت این مشکلات این است که طرفین از قوانین اجاره‌نشینی آگاه نیستند و حقوق و وظایف قانونی خود را در قرارداد اجاره به درستی نمی‌شناسند. به عبارتی این دسته از اختلافات را تنها زمانی می‌توانید مدیریت کنید که از قوانین آگاه باشید. در ادامه این مقاله به بخشی از قوانین اجاره املاک و اجاره‌نشینی در ایران اشاره می‌کنیم تا شما عزیزان را بیشتر با حقوق قانونی‌تان آشنا کنیم.

اولین دعوا میان مالک و مستأجر در زمان عقد قرارداد این است که پرداخت کمیسیون بنگاه با چه کسی است؟ در حقیقت مشاور املاک در عوض خدمات خود یک سری حق‌الزحمه دریافت می‌کند.باید بدانید که پرداخت کمیسیون بنگاه بر عهده هر دو طرف است. یعنی هم مالک و هم مستأجر باید سهم خود را از کمیسیون مشاور املاک پرداخت کنند و دریافت این کمیسیون از یک طرف قرارداد خلاف قانون محسوب می‌شود.

برای انجام مشاوره حقوقی تلفنی و حضوری کلیک کنید.

قوانین اجاره‌نشینی

به طور کلی مشاورین املاک می‌توانند با طرفین قرارداد درباره حق‌الزحمه به توافق برسند اما اتحادیه مشاورین املاک نرخ نامه سالانه‌ای با تعرفه‌های مشخص دارد که پرداخت حق‌الزحمه باید در چهارچوب آن باشد.معمولاً در قراردادهای اجاره مشاورین املاک 20 درصد از اجاره ماهانه را به عنوان حق مشاوره می‌گیرند. بنابراین برای اینکه سهم هرکدام از طرفین قرارداد مشخص شود، باید مبلغ اجاره در 20 ضرب شود.

همچنین چنانچه برای ملک رهنی تعیین شده باشد، لازم است این مبلغ به اجاره تبدیل شود و سپس در 20 درصد ضرب شود.

کلاهبرداری در رهن و اجاره املاک

یکی از اختلافات رایج میان مالک و مستأجر این است که پرداخت هزینه تعمیرات خانه با چه کسی است. مالک معتقد است که این هزینه با مستأجر است و مستأجر از آن استفاده می‌کند و مستأجر می‌گوید خانه را در مدت محدودی در اختیار دارد و پرداخت هزینه تعمیر آسیب‌هایی که بسیاری از آنها در اثر استفاده مکرر در طی سال‌ها ایجاد شده با او نیست.

در این مسئله قانون مدنی یک راه ساده را بر گردن طرفین می‌گذارد: مالک موظف است خانه را سالم تحویل بدهد (دیوارها، لوله‌ها، کولر و آبگرمکن و …) و مستأجر موظف است آن را سالم تحویل بدهد.

ماده 486 قانون مدنی در این زمینه می‌گوید:

تعمیرات و کلیه مخارجی که در عین مستاجره برای امکان انتفاع از آن لازم است به عهده مالک است، مگر آن‌که شرط خلاف شده یا عرف بلد برخلاف آن جاری باشد و همچنین است آلات و ادواتی که برای امکان انتفاع از عین مستاجره لازم می‌باشد.

براساس این قانون مالک وظیفه دارد خانه را سالم به مستأجر تحویل بدهد و مواردی مانند سیم‌کشی، رنگ ساختمان، لوله‌کشی، آسانسور، شوفاژ و کولر و هود … را سالم به مستأجر تحویل دهد و مستأجر قبل از اینکه قانونا خانه را تحویل بگیرد باید همه این موارد را تست کند و از سالم بودن آنها مطمئن شود. در صورت دیدن مشکل باید از مالک بخواهد مشکل را رفع کند.

بر طبق قوانین اجاره‌نشینی چنانچه مستأجر ملک را تحویل گرفت و بعد از تحویل گرفتن آن در زمان استفاده مشکلی ایجاد شود، پرداخت هزینه‌بر عهده مستأجر می‌باشد. 

برای انجام مشاوره حقوقی تلگرامی و آنلاین کلیک کنید.

شارژ ساختمان

مالک موظف است کلیه قبوض خانه را تا پیش از شروع تاریخ اجاره پرداخت کند و تسویه قانونی آنها را به مستأجر ارائه کند. این کار به سادگی انجام می‌شود. از تاریخ تحویل منزل پرداخت هزینه قبوض بر عهده مستأجر است و او مسئول پرداخت قبوضی است که پس از تاریخ تحویل‌خانه صادر می‌شود و نه قبل از آن.

براساس قوانین اجاره‌نشینی، هر خانه‌ای در سال دو بار برای عوارض نوسازی و برنامه‌های شهری باید پرداخت کند. پرداخت قبض نوسازی بر عهده مالک خانه است . اما هزینه‌هایی مانند شارژ ساختمان، هزینه‌های برق آسانسور و مشاعات ساختمان که به عنوان شارژ ماهانه شناخته می‌شود بر عهده مستأجر است.

نمونه قرارداد اجاره

ماده 486 قانون مدنی می‌گوید:

تعمیرات و کلیه مخارجی که در عین مستاجره برای امکان انتفاع از آن لازم است به عهده مالک است مگر آنکه شرط خلاف شده یا‌ عرف بلد برخلاف آن جاری باشد و همچنین است آلات و ادواتی که برای امکان انتفاع از عین مستاجره لازم می‌باشد.

بنابراین پرداخت شارژ ساختمان با مستأجر است. مگر اینکه در اجاره‌نامه این توافق انجام شده باشد که مالک شارژ ماهانه را پرداخت می‌کند. و این مسئله باید کتباً نوشته شده باشد.

وکیل پایه یک دادگستری در مشهد - مشاوره حقوقی

همین‌طور که انعقاد قرارداد اجاره هزینه‌هایی برای دو طرف دارد، فسخ قرارداد نیز مستلزم پرداخت هزینه است. اما هزینه فسخ با چه کسی است؟ برای فسخ کردن قرارداد لازم است یکی از طرفین قرارداد با ذکر دلایل قانونی برای فسخ اقدام کند. درصورتی‌که دلایل او موجه باشد، فسخ قرارداد هزینه‌ای نخواهد داشت اما چنانچه فرد بدون داشتن دلیل موجه قانونی برای فسخ اقدام کند لازم است خسارت‌های طرف مقابل را بپردازد.

همچنین اگر مالک بدون دلیل اقدام به فسخ قرارداد کند باید خسارت مالک را بپردازد. معمولاً میزان دقیق خسارت در زمان عقد قرارداد در اجاره‌نامه ثبت می‌شود اما چنانچه این خسارت در قرارداد بیان نشده باشد لازم است مسیر قانونی طی شود.

مثلاً قرارداد اجاره بسته‌شده مستأجر وارد خانه شده، کارگر آورده و خانه را تمیز کرده سپس برای اسباب‌کشی اقدام کرده است. چند کارگر استخدام کرده، ماشین گرفته و زحمت‌کشیده تا وسایل را به خانه جدید منتقل کند اما در آخرین لحظه مالک اقدام به فسخ قرارداد می‌کند چون مثلاً مستاجری پیدا کرده که خانه را به رقم بالاتری اجاره می‌کند. در این حالت مالک موظف است تمام هزینه‌های یاد شده به همراه خسارت وقت و زحمت مستأجر به همراه هزینه عقد قرارداد به بنگاه را پرداخت نماید.

اجاره به شرط تملیک یعنی چه؟

چنانچه دلیل فسخ موجه باشد، در این حالت هرکدام از طرفین قرارداد موظف به پرداخت حق فسخ هستند. اما درصورتی‌که یکی از طرفین بدون دلیل موجه قرارداد را فسخ کند، باید تمام حق کمیسیون را بپردازد.

درصورتی‌که در زمینه مسائل مرتبط با اجاره، رهن، وقف اموال، خرید و فروش و موارد مرتبط با املاک درگیر اختلافات حقوقی هستید، بهترین کار مشورت با یک وکیل با تجربه است. همکاران ما در سامانه حقوقی عدلاک آماده هستند تا به مشکلات قانونی شما پاسخ دهند . شما می‌توانید سؤالات خود را در پایین این صفحه مطرح کنید یا از طریق شماره تلفن‌های درج شده در این صفحه با ما تماس بگیرید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *