وکیل طلاق در مشهد: یکی از مسائلی که در زمینه جدایی زوجین موجب بحث می‌شود، مسئله حضانت فرزند بعد از طلاق است. گاهی اوقات به دلیل شرایطی که در خانواده ایجاد می‌شود، زوجین مجبور به انتخاب طلاق می‌شوند؛ اما این طلاق می‌تواند تأثیر زیادی بر سرنوشت فرزندان خانواده بگذارد. یکی از تأثیرات طلاق والدین بر سرنوشت فرزندان، مسئله حضانت فرزندان است. تا همین چند سال پیش این اختلاف‌نظرها مشکلات بسیاری را در زمان جدایی ایجاد می‌کرد.
سرپرستی کودک حق و وظیفه پدر و مادر است و والدین نمی‌توانند این وظیفه را پشت گوش بیندازند؛ بنابراین زمانی که پدر و مادر از هم جدا می‌شوند، حضانت فرزندان میان آن‌ها تقسیم می‌شود که این مسئله بستگی به سن و جنسیت فرزندان هم دارد.
به‌طورمعمول بحث حضانت یکی از توافقاتی است که در زمان طلاق میان والدین صورت می‌گیرد؛ یعنی اگر طلاق توافقی باشد، زن و شوهر قبلاً درباره این مسئله با هم به توافق رسیده‌اند؛ اما اگر طلاق توافقی نباشد چه باید کرد؟ در این زمان است که شما به مشورت با یک وکیل طلاق یا وکیل خانواده در مشهد نیاز خواهید داشت.
در این مقاله درباره این مسئله صحبت می‌کنیم که حضانت فرزند تا چه سنی بر عهده پدر یا مادر است و حضانت فرزندان بالای 18 سال با چه کسی خواهد بود.
حضانت فرزند بعد از طلاق
چنانچه زوجی که از هم جدا می‌شوند، دارای فرزندانی باشند، وظیفه نگهداری از فرزند بر عهده آن‌ها خواهد بود. این حق والدین و مسئولیت قانونی آن‌هاست که از فرزندان خود نگهداری کنند و اگر هرکدام از آن‌ها بخواهد این مسئولیت را پشت گوش بیندازد، دادگاه وظایفش را به او یادآوری خواهد کرد و او را ملزم به انجام وظایف خواهد نمود.
در قانون جدید حضانت فرزند با در نظر گرفتن سن کودک تعیین می‌شود. در این زمینه در قانون مدنی بیان شده است که:
برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن هفت‌سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است. بعد از هفت‌سالگی در صورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می‌باشد.
همان‌طور که می‌بینید، پس از طلاق والدین تا پایان سن هفت‌سالگی، حضانت کودکان با مادرشان است. بعد از آن نیز تا زمان بلوغ، حضانت کودک بر عهده پدرش می‌باشد. بعد از این مدت که فرزند به بلوغ رسید و از طفولیت خارج شد، در صورتی که فرزند دختر 9 سال قمری سن داشته باشد و فرزند پسر پانزده سال قمری سن داشته باشد، بالغ محسوب می‌شود و می‌تواند تصمیم بگیرد که با چه کسی زندگی کند.
بیشتر بدانیم:
هرآنچه باید درباره حضانت فرزندان بدانیم
مشاوره رایگان با وکیل حضانت
حضانت فرزند دختر بعد از نه سالگی
شرایط استفاده از پابند الکترونیک
پایان مدت حضانت
مطابق قانون فعلی، مادر کودک تا سن هفت‌سالگی مسئول حضانت فرزندان دختر و پسر خواهد بود. بعد از این سن تا زمان بلوغ، حضانت کودکان با پدر می‌باشد. پس از رسیدن به بلوغ شرعی، فرزندان می‌توانند تصمیم بگیرند که با کدام یک از والدین خود زندگی نمایند.
در حقیقت سن بلوغ شرعی در دختر و پسر، موجب پایان حضانت آن‌ها می‌شود و بعد از آن فرزندان تصمیم‌گیرنده هستند که با چه کسی زندگی کنند.
تفاوت حضانت و ولایت
باید بدانید که در بحث حضانت و سرپرستی کودکان، حضانت با ولایت متفاوت است. از نظر قانونی فرزندان دختر و پسر تا قبل از هجده‌سالگی رشید محسوب نمی‌شوند و بلوغ جنسی فرزندان به آن‌ها توانایی تصمیم‌گیری در زمینه مسائل مالی یا تصمیم‌گیری‌های کلان زندگی را نمی‌دهد؛ بنابراین تا زمان رسیدن به هجده‌سالگی، ولی آن‌ها تصمیم‌گیرنده خواهد بود.
از نظر قانون در ایران ولایت فرزندان با پدر است و در صورت فوت پدر، با پدر او یعنی پدربزرگ پدری فرزندان می‌باشد؛ بنابراین حتی اگر حضانت فرزند با مادرش باشد، ولایت او تا سن 18 سالگی با پدر می‌باشد.
حضانت فرزند تا چندسالگی با مادر است؟
بر اساس ماده 1169 قانون مدنی، حضانت فرزند (دختر یا پسر) تا سن هفت‌سالگی با مادر است. پس از او پدر مسئول حضانت فرزندان می‌باشد.
متن صریح ماده 1169 قانون مدنی به این شرح است:
برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن هفت‌سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است
اما چنانچه پس از هفت‌سالگی طفل، مادر شواهد و مدارکی بر عدم صلاحیت پدر در قبول حضانت فرزندان بیاورد، مثلاً مدارکی از اعتیاد پدر یا فساد او بیاورد یا اسنادی از بیماری روانی پدر ارائه کند، در این زمان دادگاه با در نظر گرفتن مصلحت طفل، در این مورد تصمیم‌گیری خواهد کرد.
تبصره یک ماده 1169 قانون مدنی در این زمینه می‌گوید:
بعد از هفت‌سالگی در صورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می‌باشد.
البته باید بدانید که این قاعده دو طرفه است؛ یعنی درست است که از نظر قانونی مادر تا هفت‌سالگی حق حضانت فرزندان خود را دارد، اما در صورتی که مادر به هر نحو صلاحیت نگهداری از کودک را نداشته باشد مثلاً معتاد باشد، بیمار باشد یا یکی از شرایط سلب حضانت را داشته باشد، سرپرستی طفل به پدر او میرسد. مطابق قانون مدنی در صورت ابتلای مادر به جنون یا ازدواج مجدد او، حضانت طفل از مادر گرفته خواهد شد.
اگرچه از لحاظ قانونی مادر تا هفت‌سالگی حق حضانت فرزند را دارد اما در صورت وجود شرایط سلب حضانت از مادر، این حضانت به پدر میرسد.
ماده 1170 قانون مدنی در این زمینه می‌گوید:
اگر مادر در مدتی که حضانت طفل با اوست مبتلا به جنون شود یا با دیگری شوهر کند، حق حضانت با پدر خواهد بود.
مورد دیگری که می‌تواند موجب سلب حضانت فرزند شود، فساد اخلاقی پدر یا مادر است.
ماده 1173 قانون مدنی مصادیق انحطاط اخلاقی را این‌طور بیان می‌کند:
- اعتیاد زیان‌آور به الکل، مواد مخدر و قمار
- اشتهار فرد به فساد اخلاقی و فحشاء
- ابتلاء فرد به بیماری‌های روانی با تشخیص پزشکی قانونی
- سوءاستفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد و فحشاء تکدی گری و قاچاق
- تکرار ضرب‌وجرح خارج از حد معارف