درباره دادخواست درخواست سازش چه میدانید؟ یکی از سریع‌ترین راه‌ها برای به نتیجه رساندن پرونده‌های حقوقی و اختلاف بین طرفین دعوا ایجاد صلح و سازش میان آنها است. در قوانین حقوقی ایران هرکدام از طرفین دعوا می‌توانند برای رسیدن به صلح با طرف مقابل سازش کنند و به دعوا پایان دهند.
اما ارائه درخواست صلح و سازش به دادگاه دارای شرایط ویژه‌ای است. ما در این مطلب می‌خواهیم بیشتر درباره این موضوع با هم گفتگو کنیم.
باید بدانید از نظر قانون تفاوتی ندارد که دادخواست درخواست صلح و سازش از طرف شاکی ارائه شده است یا خوانده. درهرحال روند قانونی آن یکسان است و حدود یک سال زمان خواهد برد.
برای انجام مشاوره حقوقی تلفنی و حضوری با همکاران ما در سامانه حقوقی عدلاک کلیک کنید.
نحوه ارائه دادخواست درخواست سازش
بر اساس ماده 186 قانون، هر فرد می‌تواند درباره ادعای مطرح‌شده در دادگاه بدوی درخواست صلح و سازش داشته باشد و طرف مقابل را برای سازش دعوت کنید. باید بدانید که طرح درخواست سازش می‌تواند توسط هر فرد حقیقی و حقوقی انجام شود.
یکی از مهم‌ترین مسائل در این زمینه این است که دادخواست سازش باید به صورت کتبی به دادگاه ارائه شود. دلیل این مسئله این است که این دادخواست قبل از اقامۀ دعوای اصلی بوده و باید توسط ارجاع‌کننده به شعبه‌ای ارجاع داده شود و روی برگه دادخواست نوشته شود و در دفتر ثبت دادخواست‌های کل ثبت گردد. بر اساس قانون درخواست باید در دو نسخه تنظیم گردد تا یک نسخه آن به طرف مقابل ابلاغ گردد.همچنین هزینه دادخواست درخواست صلح و سازش با هزینه دعاوی غیرمالی برابر است.
قوانین پذیرش فرزندخوانده در ایران
محل انجام سازش در دادخواست درخواست سازش
در دادخواست درخواست سازش سازش میان طرفین دعوا می‌تواند در دفترخانه اسناد رسمی و بیرون از دادگاه انجام شود. باید بدانید که در صورت انجام این توافق در دفتر اسناد رسمی، این توافق یک سند رسمی محسوب می‌شود و اجرای آن الزامی خواهد بود.
مرجع صالح برای دادخواست درخواست سازش
یکی از سؤالاتی که بسیار مطرح می‌شود این است که مرجع صالح برای رسیدگی به درخواست سازش کجاست؟ باید بگوییم مرجع صالح برای این توافق دادگاه عمومی یا دادگاه بدوی است. البته در قانون محل دادگاه تعیین نشده است.
بر اساس ماده 187 قانون مدنی دادگاه محل اقامت خوانده دادگاه صالح محسوب می‌شود اما درهرحال صدور قرار رد درخواست یا قرار عدم صلاحیت در دادگاه محل درخواست انجام نمی‌شود. مفهوم کلی آن این است که هر دادگاه بدوی می‌تواند عمل ثبت درخواست را انجام دهد؛ اما پس از ثبت درخواست زمان رسیدگی توسط دادگاه مشخص می‌شود و طرفین دعوا دعوت می‌شوند. ابلاغ این درخواست مانند هر دادخواست دیگری می‌باشد اما در متن درخواست ذکر می‌شود که مخاطب آن برای سازش به دادگاه دعوت می‌گردد.
سازش پس از اقامه دعوا
بعد از اقامه دعوا در دادگاه، طرفین در دادگاه حاضر می‌شوند و در جلسه دادرسی با هم سازش می‌کنند؛ اما برای سازش باید درخواست سازش را توسط ذینفعان ارائه شود. صلح در پرونده ممکن است در هر مرحله از دادرسی انجام شود؛ اما ارائه دادخواست درخواست صلح باید تا قبل از پایان دادرسی و در حین مراحل آن انجام شود. درهرحال زمانی که رأی قاطع صادر گردد، سازش امکان‌پذیر نخواهد بود؛ زیرا پس از صدور رأی، صلاحیت دادگاه به پایان می‌رسد بنابراین درصورتی‌که افراد بخواهند بعد از صدور رأی با هم سازش کنند، باید این کار را در دفتر ثبت‌اسناد رسمی انجام دهند.
امکان دادخواست درخواست سازش در فرجام‌خواهی
یکی از سؤالاتی که به‌طور مکرر مطرح می‌شود این است که آیا طرفین می‌توانند در فرجام‌خواهی نیز با هم سازش کنند؟ باید بگوییم زمانی که افراد نسبت به‌حکم دادگاه فرجام‌خواهی کنند و پرونده به دیوان عالی کشور ارسال شود، می‌تواند دادخواست درخواست صلح و سازش صورت بگیرد؛ بنابراین افراد می‌توانند درخواست صلح و سازش را در فرجام‌خواهی پرونده انجام دهند؛ اما باید بدانند که معمولاً سازش در دعوایی انجام می‌شود که هنوز در مراحل ابتدایی است و حکم آن صادر نشده است. بااین‌حال این مسئله مانع از این نمی‌شود که طرفین نتوانند با هم صلح و سازشی داشته باشند.
نحوه انجام سازش
پس از آنکه دادخواست درخواست سازش ارائه شد، طرفین باید در دادگاه حاضر شوند و اظهارات آنها بررسی گردد. در این مرحله تلاش برای توافق میان دو طرف است؛ اما در برخی از موارد این امکان وجود دارد که سازش با موفقیت انجام نشود و طرفین دعوا با هم به توافق نرسند. در این صورت اعلام عدم توافق صادر می‌شود و توسط دو طرف امضا می‌گردد.
درصورتی‌که یکی یا هر دو طرف دعوا مایل به امضا نباشند، دادگاه این مسئله را قید می‌نماید. زمانی که پس از ابلاغ دعوت‌نامه طرف دعوی حاضر به شرکت در جلسه سازش نشود یا اینکه به صورت کتبی پاسخ دهد که سازش را نمی‌پذیرد، دادگاه باید این مسئله را در پرونده ثبت نماید.
همچنین درصورتی‌که هر دو طرف دعوا با درخواست صلح و سازش موافقت کردند، دادگاه بعد از سازش، بر اساس مذاکره و نتایج حاصل از مذاکرات گزارش اصلاحی را به‌طور دقیق تنظیم می‌نماید.
در جلسه سازش نقش دادگاه و قاضی تنها عقد قرارداد است و دخالت و قضاوتی درباره موارد توافق نخواهند داشت؛ بنابراین لازم است که در این موارد از یک مشاور حقوقی کمک بگیرید. لازم است بدانید که گزارش اصلاحی تنظیم شده، حکم یا قرار دادگاه نیست و اعتباری در مسئله قضاوت ندارد.
همچنین در صورت عدم توافق نهایی، مواردی که در مذاکرات صلح انجام شده از درجه اعتبار ساقط می‌گردد و این موارد تنها در صورتی کاربرد دارد که فرد اعتراف کاملی انجام داده باشد.
برای انجام مشاوره حقوقی تلگرامی و آنلاین با همکاران ما کلیک کنید.
مزیت دادخواست درخواست سازش
یکی از مشکلاتی که در زمان مراجعه به مراجع قانونی وجود دارد طولانی بودن روند دادرسی و دور رأی است. این مسئله به دلیل بالا بودن تعداد پرونده‌های قضایی می‌باشد. گاهی یکی از طرفین که محق پرونده است ممکن است به دلایلی به حق خود نرسد و حتی محکوم شود. به همین دلیل قانون این امکان را ایجاد کرده که طرفین در مراحل مختلف اقامه دعوی بتوانند با طرف مقابل خود سازش کنند و اختلاف را به پایان برسانند به این ترتیب جزیان دادرسی به پایان می‌رسد و هزینه‌ها نیز کاهش می‌یابد.
قبول درخواست سازش از سوی طرفین موجب می‌شود که دادگاه با ارسال فوری گزارش اصلاحی، به جریان دعوا خاتمه دهد. پس از سازش، طرفین دیگر نمی‌توانند دعوی را آن‌طور که قبلاً بود دنبال کنند و درصورتی‌که اعتراضی به صلح‌نامه داشته باشند باید دادخواست بطلان صلح‌نامه بدهند.