درباره عقد مزارعه چه میدانید؟ مزارعه از زرع به معنی کاشتن برداشت می‌شود. در حقوق از عقد مزارعه زمانی استفاده می‌شود که یکی از طرفین معامله می‌تواند یک زمین را برای کشاورزی در زمان معین در اختیار فرد دیگری بگذارد.
- در این مقاله میخوانید:
- عقد مزارعه چه شرایطی دارد؟
- مدت زمان عقد مزارعه
- مشخص کردن نوع زراعت
- مشخص کردن میزان مخارج
- ارکان عقد مزارعه
- موارد قانونی مرتبط با عقد مزارعه
- جمع بندی
براساس این قرارداد، محصول به دست آمده از زمین فوق باید میان دو طرف تقسیم شود. در این مقاله می‌خواهیم درباره شرایط قانونی عقد مزارعه صحبت کنیم.
تماس فوری با تیم حقوقی متخصص در شهر شما
تماس با تلفن‌های 09150998001 و 09393106011
عقد مزارعه چه شرایطی دارد؟
درباره شرایط قانونی عقد مزارعه موارد بسیاری است که مطرح می‌شود. در زمان تنظیم این قرارداد دو طرف معامله باید شرایط قانونی و توافق را در نظر بگیرند. بعضی از شرایطی که در عقد مزارعه وجود دارد از این قرارند:
1- مدت زمان عقد
2- مشخص کردن نوع زراعت
3- مشخص کردن میزان مخارجدر ادامه درباره هرکدام از این موارد مختصراً توضیحاتی را ارائه خواهیم کرد:
برای انجام مشاوره حقوقی تلفنی و حضوری کلیک کنید.
مدت زمان عقد مزارعه
در زمان تنظیم عقد لازم است زمان مشخصی برای آن تعیین شود. چنانچه مدت عقد مزارعه مشخص نشود اعتبار این عقد از بین می‌رود. به عنوان مثال ممکن است طرفین توافق کنند که در زمین فوق در شش ماه دوم سال برنج کاشته شود درحالی‌که این محصول در فصول دیگر نیز رشد می‌کند در این حالت عقد مزارعه باطل خواهد بود چون هدف دو طرف قرارداد از کشت برنج تأمین نمی‌شود.
مشخص کردن نوع زراعت
در عقد مزارعه لازم است دو طرف محصولی را که باید کاشته شود را تعیین کنند. چنانچه نوع محصول کشت شده مشخص نشود عقد مزارعه اعتبار نخواهد داشت و باطل می‌شود.
برای انجام مشاوره حقوقی تلگرامی و آنلاین کلیک کنید.
مشخص کردن میزان مخارج
کشاورزی دارای مخارجی نیز هست مواردی مانند هزینه کود، بذر ، هزینه‌های شخم زدن و برداشت از مسائلی هستند که در انجام کشاورزی لازم و ضروری هستند؛ بنابراین در عقد مزارعه لازم است دو طرف درباره این مخارج با هم توافق کنند و مقدار مخارج باید تعیین شده و روش پرداخت آن و تقسیم آن میان طرفین معین شود. در صورتی که در عقد فوق میزان مخارج مشخص نشود بی‌شک این عقد باطل می‌شود و اعتباری نخواهد داشت.
ارکان عقد مزارعه
در زمان عقد قرارداد مزارعه لازم است دو طرف درباره ارکان آن اطلاعات مناسبی داشته باشند تا بتوانند قرارداد را به صورت اصولی تنظیم کنند. ما در این بخش قصد داریم ارکان اصلی را که باید در قرارداد فوق در نظر گرفته شود را با شما به اشتراک می‌گذاریم:
- کشاورز که باید روی زمین زراعت کند.
- مالک زمین که از آن سود می‌برد.
- مشخص کردن مدت عقد و نوع زراعتی که در زمین انجام می‌شود.
- اهلیت داشتن طرفین قرارداد
- پذیرش شرایط عقد از سوی دو طرف
- قانونی بودن معامله
- تعیین موضوع معامله و مشخص بودن آن
موارد قانونی مرتبط با عقد مزارعه
برای عقد مزارعه مواد مختلفی در قانون مشخص شده است که در نظر گرفتن هرکدام از آنها اهمیت بسیاری برای افراد دارد. چنانچه قصد دارید عقد مزارعه‌ای را با دیگران تنظیم کنید بهتر است درباره این موارد قانونی اطلاع داشته باشید.در ادامه چند ماده قانونی مرتبط را با شما به اشتراک می‌گذاریم.
ماده 518 قانونی مدنی:
مزارعه عقدی است که به موجب آن صاحب زمین برای مدت مشخصی زمین خود را در اختیار کشاورز برای انجام زراعت قرار می‌دهد و حاصل محصولات باید تقسیم شود.
ماده 519 قانونی مدنی:
در عقد مزارعه حصه هر یک از طرفین باید به نحوه اشاعه نظیر ربع، ثلث، نصف و… تعیین شود و اگر به نحو دیگری باشد احکام مزارعه جاری نخواهد شد.
ماده 520 قانون مدنی:
در زمان عقد قرارداد مزارعه جایز است شرط گردد که یکی از طرفین علاوه بر حصه ای از حاصل، باید مال دیگری را نیز به طرف مقابل دهد.
ماده 524 قانون مدنی:
نوع زرع باید در زمان عقد قرارداد مزارعه تعیین گردد مگر اینکه مطابق با عرف بلد، معلوم یا عقد برای مطلق زراعت باشد که در صورت اخیر، عامل در اختیار نوع زراعت مختار است.
ماده 526 قانون مدنی:
هر یک از طرفین قرارداد ( عامل یا مزارع ) می‌توانند در صورت غبن، نسبت به فسخ عقد مزارعه اقدام نمایند.
ماده 527 قانون مدنی:
اگر زمین به واسطه فقدان آب یا هر نوع علت دیگری از این قبیل، از قابلیت انتقال خارج شود و رفع مانع نیز ممکن نباشد عقد مزارعه فسخ می‌گردد.
ماده 528 قوانین مدنی:
اگر شخص ثالثی پیش از اینکه زمین مورد مزارعه تسلیم عامل گردد آن را غصب نماید، عامل می‌تواند عقد مزارعه را فسخ کند، در صورتی که غصب پس از تسلیم واقع گردد وی حق فسخ ندارد.
ماده 529 قوانین مدنی:
عقد مزارعه بنا بر فوت متعاملین یا احد آنها باطل نمی‌گردد مگر اینکه مباشرت عامل شرط گردد که در این صورت به فوت وی عقد فسخ می‌شود.
ماده 532 قوانین مدنی:
در عقد مزارعه اگر شرط شود که تمام ثمره مال عامل یا مزارع باشد، عقد باطل خواهد بود.
ماده 533 قوانین مدنی:
اگر عقد مزارعه بنا بر علتی باطل گردد تمام حاصل مال صاحب بذر خواهد بود و طرف دیگر که مالک زمین، صاحب عمل و… است به نسبت آن چیزی که مالک بوده مستحق اجرت‌المثل است. در صورتی که بذر مشترک بین عامل و مزارع باشد اجرت‌المثل و حاصل نیز به باید به نسبت بذر بین آنها تقسیم گردد.
ماده 539 قانون مدنی:
اگر مزارعه پس از ظهور ثمره فسخ گردد هر یک از طرفین قرارداد ( عامل یا مزارع ) به نسبتی که بین آنها مقرر بوده است شریک در ثمره خواهند بود، لیکن از تاریخ فسخ تا برداشت حاصل هر یک به اخذ اجرت‌المثل زمین، عمل و سایر مصالح الملک خود که به حصه مقرر به طرف دیگر تعلق می‌گیرد مستحق خواهد بود.
ماده 540 قوانین مدنی:
اگر مدت زمان عقد مزارعه منقضی گردد و زرع به ثمر نرسیده باشد، مزارع حق دارد که زراعت را ازاله نماید یا آن را به اخذ اجرت‌المثل ابقاء کند.
ماده 542 قوانین مدنی:
خراج زمین به عهده عامل یا مالک می‌باشد مگر اینکه خلاف آن شرط شده باشد، سایر مخارج زمین نیز بر حسب تعیین طرفین یا به صورت متعارف است.
جمع‌بندی
قرارداد مزارعه یکی از قراردادهایی است که میان کشاورزان و مالکان زمین‌ها بسیار رواج دارد.تنظیم این قرارداد دو طرف را در مورد موارد توافق مسئول می‌کند و مالک وظیفه دارد برای زمان تعیین شده زمین خود را در اختیار طرف مقابل قرار دهد تا یک محصول مشخص را در آن کشت کند. تنظیم این قرارداد اهمیت بالایی دارد و لازم است که با مشورت یک حقوق‌دان تنظیم شود تا بتوانید بهترین استفاده را از آن ببرید.
تماس فوری با تیم حقوقی متخصص در شهر شما
تماس با تلفن‌های 09150998001 و 09393106011